Elke keer voel je een steek in je hart als je weer een auto uit de straat ziet wegrijden richting hun vakantieadres. Het wordt steeds stiller in de straat en huizen raken leeg. Auto’s worden ingepakt, campers staan klaar of met volle koffers naar het vliegveld. Elk vertrek voel je want dit was jij ooit ook. Samen met je gezin, je partner, ouders, opa en oma, broers en zussen of je beste vrienden herinneringen maken. En nu is dat vertrouwde SAMEN er opeens niet meer. Is er opeens een leegte op die ene belangrijke plek. Is er een gat in je hart geslagen en weet je niet hoe je die ooit nog kan opvullen.
Het ging toch zo goed met je? Je had je leven weer steeds beter op de rit en dan is daar die trigger, die pijn die je weer terug brengt naar het verdriet van verlies. Elke keer zijn er momenten in het jaar waarbij het lijkt of je weer terug bent bij het begin. Is dat oude bekende gevoel er opeens weer. Wil je het eigenlijk gewoon negeren alleen laat je lichaam dat niet toe want je voelt het.
Vakantie staat voor samenzijn, genieten, nieuwe ervaringen op doen, positieve energie alleen voel jij dat niet meer zo. Het zal nooit meer zijn zoals het was.
Maar het is toch al zo lang geleden? Wat maakt toch dat ik mij telkens weer zo voel? Misschien is het jouw eerste keer vakantie na verlies. Hoe doe ik dat dan? Sta ik mijzelf toe erover te praten of wil je het plezier van anderen niet verstoren? Wil je ze niet tot last zijn met jouw verdriet. Je diepste verlangen is erover praten en toch krijg je de woorden niet over je lippen. Toch bel je niet je maatje en zeg je: “mag ik heel even mijn verhaal aan je vertellen? Je hoeft niks op te lossen, ik wil gewoon even praten over waar ik nu ben.”
Herken jij jezelf in dit verhaal en merk je dat op deze momenten je vastloopt of voelt dat je lichaam elke keer heftig reageert? Blijf daar niet alleen mee zitten. Verlies hoef je niet alleen te dragen. Ik sta voor je klaar dus afspraak voor een kennismakingsgesprek. Ik luister naar je en laten we kijken wat mogelijk is om dit te veranderen. I’m here!
Rouwen doe je zelf maar hoef je niet alleen te doen
